Kunstenaar Gluklya maakt activistische kunst. Artivisme, noemt ze dat zelf. Toen ze
drie jaar geleden gevraagd werd voor een tentoonstelling, wist niemand hoe actueel
haar protesten tegen de Russische president Vladimir Poetin zouden zijn.
Ook al doen artiesten het al eeuwenlang, het blijft een vies woord. De angst voor
recuperatie is groot en terecht: artivisme (de vermenging van kunst en activisme,
red.) levert zelden interessant werk op. Theatermaker Adriaan Severins van productiehuis
Slak, die Wortels regisseerde en schreef, nuanceert. 'Het onderwerp interesseerde
me al voor Natuurpunt en het ABS me benaderden. Ook al financieren zij het hele stuk,
toch voelt het als een eigen project.'
'De kunsten blijven teren op individualisme, en dat is precies wat ons ecosysteem
vernietigt.' Labofii gelooft meer in collectieve actie, zonder hiërarchie. 'De beste
creativiteit is creativiteit die anderen creatief maakt. Ons werk is een sociale sculptuur:
activisten verbinden.' Ook voor het Kaaitheater gaat de verwelkoming van labofii verder
dan 'artivisme' mee op de kaart zetten in Vlaanderen. Directeur Guy Gypens ging zelf
in gesprek met KBC, sponsor van het Kaai. 'In 2004 speelden ze een voorbeeldrol door
te desinvesteren in clusterbommen en landmijnen, maar dat zit er rond fossiele brandstoffen
nog niet in. Het is aan de individuele consument om voor onze duurzame beleggingen
te kiezen, hoor je dan. Maar er zou minstens meer transparantie moeten komen.'
