Ik ging zwemmen in een buitenbad dat goed geconserveerd uit de jaren zeventig was
gekomen. Bij bijna elke baan stond een bord. Er was het speelvlak (met kinderen en
zwembanden erin) en de borstcrawlbaan (met spetterende mannen). Helemaal aan het eind,
bij het makkelijke trapje, bevond zich de babbelbaan. Om deze baan van extra gezelligheid
te voorzien, stonden er scheef en speels de woorden 'kletsen' en 'praatjes' bij.
Van boze blikken tot een stiekem schopje onder water. Chagrijn tussen snelle en langzame
banentrekkers is voorgoed voorbij met de introductie van de 'babbelbaan'. Een speciale
baan in het bad voor zwemmers die gezellig willen babbelen terwijl ze sporten.
Sindskort pronken drie verschillende borden bij het zwembad, getiteld 'babbelbaan',
'doorzwembaan' en 'snelle baan'. En dan is er nog een bordje met 'baan gereserveerd
voor zwemmers met een visuele beperking'. Die laatste wordt echter alleen gebruikt
op de speciale zwemmomenten voor deze doelgroep op de maandag.
