Ramlal constateert ook dat de gemeente goede stappen zet in het helpen van mensen
met simpele hulpvragen (het verlengen van een rijbewijs bijvoorbeeld), maar dat er
bij moeilijker vragen een 'systemisch probleem' is dat in grote mate wordt veroorzaakt
door de rijksoverheid. Zo schrijft Ramlal: 'Sinds de decentralisatie in 2015 heeft
Amsterdam te veel op het bord liggen, zonder over de noodzakelijke middelen te beschikken
om dit op te lossen. De organisatie zet constant alle zeilen bij om de taken naar
behoren uit te voeren. Dit heeft ertoe geleid dat de organisatie een burn-outbureaucratie
is geworden. (...) Gemeenten zijn in een mission impossible gestort door de rijksoverheid.'
'Hoe drukker en vierkanter je agenda, hoe groter het risico dat je signalen mist en
fouten maakt en dat er ernstige conflicten kunnen ontstaan, zowel in je eigen organisatie
als naar buiten toe. Dit proces gaat ongemerkt en zonder dat iemand dat wil. Het is
een systemisch probleem, en dat is meteen het ingewikkelde. We zoeken naar een schuldige,
maar die is er niet per se. Daarom trek ik met de term burn-outbureaucratie stevig
aan de bel. Als we niks doen, is het wachten op de volgende overheidsramp.'
Ombudsman Munish Ramlal merkt dat Amsterdammers nog steeds te vaak hun hoofd stoten
als ze hulp vragen bij de gemeente. Ditmaal richt hij zijn pijlen ook op het Rijk,
dat te veel van gemeenten vraagt. 'Dat zorgt voor een burn-outbureaucratie.' Inwoners
die na storingen bij parkeerapps geld waar ze recht op hebben niet tijdig terugkrijgen,
onduidelijkheid wanneer wel of geen erfpacht moet worden betaald, fouten rond participatie
bij de bouw van woningen in Zuidoost: het is een greep uit de 1200 klachten over de
gemeente die de Amsterdamse ombudsman Munish Ramlal het afgelopen jaar heeft gekregen.
