deugpronken

Virtue signalling, in het jargon dat reageert op de Amerikaanse deugcultuur. Vaak slaat het op filmiconen of commerciële merken die zich opzichtig en risicoloos engageren met de geijkte deugdoelen als klimaat en Black Lives Matter. Deugpronken, kwam ik als Nederlandse vertaling tegen. De discrete weldoeners van weleer moeten tegenwoordig als 'stille helden' gehuldigd worden, als het even kan tot tranen toe, bij voorkeur in een live tv-programma, met een BN'er ernaast – die de toverkracht van zijn eigen heldendom genereus doorgeeft en vermeerdert.

Uw drang om een selfie te delen wanneer u niet zo goed in uw vel zit, zodat u wat complimenten over uw kaaklijn kan tanken? De manier waarop u op hete zomerdagen deugpronkt door niet al te subtiel in een tweet te fietsen dat u het type bent dat de postbode een ijskoud drankje aanbiedt en daar eigenlijk ook applaus voor verwacht? Dat sluimerende gevoel wanneer u voor een Rothko staat en het idee heeft 'dat u dat ook zou kunnen'? Allemaal stomvervelend, maar wel in het kerngezonde midden op de narcismeschaal.

Wie deugpronkt, laat zien dat hij of zij aan de juiste kant van de geschiedenis staat, maar zonder enig risico te lopen. Deugpronken is goed voor het zelfbeeld, maar nogal vrijblijvend en goedkoop.

"Ik wil graag een gezond horecabedrijf runnen waar iedereen zich welkom zou moeten voelen, maar had me echter niet verdiept in het werk van Mr. Lukassen", schrijft Douwe Bob op Twitter. "Nu ik dat wel heb gedaan, zal de boekpresentatie niet plaatsvinden in mijn tent. Dit krijg ik niet verkocht aan mezelf. Excuses." Sid Lukkassen laat in een reactie aan De Telegraaf weten: "De reactie van de uitbater onderstreept precies het belang van dit boek. Dat het door alle maatschappelijke gevoeligheden steeds zwaarder wordt om scheppend te zijn. De enige weg voorwaarts is onszelf te verheffen boven het deugpronken en boven de ophef. Wij zorgen ervoor dat de presentatie elders doorgaat."