| Aard herkomst | inheems woord |
|---|---|
| Vroegste datering | 2012 |
| Samenhangende woorden (betekenis) | gendernorm |
| Aantal lettergrepen | 4 |
|---|---|
| Hoofdklemtoon | 4de lettergreep; 1ste lettergreep |
| Uitspraakwijze | Nederlands en Engels (
|
| Type | bijvoeglijk naamwoord |
|---|---|
| Syntactische subklasse | attributief, predicatief en bijwoordelijk |
| Type | samenstelling |
|---|---|
| Linkerlid | gender |
| Linkerlidtype | zelfstandig naamwoord |
| Rechterlid | conform |
| Rechterlidtype | bijvoeglijk naamwoord |
| Tussenklank | geen |
| Antoniem | gendernon-conform |
|---|
T. Savenije en J.W. Duyvendak schreven in 2013 [...] dat mannen elkaar tot genderconform gedrag dwingen om de status van mannen als dominante groep te waarborgen. De macht van de man moet worden beschermd en dat doe je via waarden die mannelijkheid uitstralen. Als mannen die waarden links laten liggen, bedreigt dat de status van de man als groep. En die van de individuele man natuurlijk. Die kijkt daarom wel uit. Vooral niet huilen als een vrouw. Of rennen als een meisje. Dat zou best kunnen verklaren waarom succesvolle zakenvrouwen zich vaak mannelijke eigenschappen aanmeten om mee te kunnen doen in de door mannen gedomineerde top.
Waarom stuit het aanpassen van de wetgeving op weerstand, denk je? 'Er bestaan hardnekkige ideeën over hoe het hoort: samenleven, kinderen grootbrengen. Je moet heteroseksueel zijn, je genderconform gedragen, kinderen krijgen en je leven met een romantische partner vormgeven. Ook wie geen kinderen wil of zonder romantische partner door het leven gaat, kan in de ogen van veel mensen geen volledig vervuld leven hebben.'
De buitenwereld pusht het kind uiteindelijk toch wel richting typisch genderconform gedrag. Zeker als het ergens in 'de provincie' is, buiten de steden, maar dat wordt uit de eerste post niet duidelijk.
| Tijd | neologisme |
|---|