Akkoord, het zal mijn vader zelf zijn geweest die op Van Gooren heeft ingepraat, waardoor
hormoonbehandeling, psychiatrisch onderzoek en operatie doorgingen. Maar dan zie ik
een ontstellend gebrek aan inzicht bij het behandelend team. De autonomie van de patiënt
is vlaggenschip van Nederland, dat weet ik. Maar er zijn situaties waarin je inzicht
grenzen stelt. Deze medische tak lijkt stekeblind te zijn voor dé uitdaging van genderdysfoor
optreden in onze maatschappij.
Je hebt de ouderen, waarbij je duidelijk ziet dat ze oorspronkelijk man of vrouw waren.
„Zelfs als Hariëtte goed is gelukt, zeg maar, hoor je vaak nog een Harry spreken."
Er zijn transseksuelen die er rond hun zestiende of achttiende achterkomen. En je
hebt de generatie van Nicky, de generatie die al heel jong puberremmers krijgt. „Van
ons ziet de buitenwereld niet dat we genderdysfoor zijn." Transseksuelen worden op
steeds jongere leeftijd behandeld.
De claim dat 80 procent van de kinderen met genderdysforie over de onvrede met het
eigen geslacht heen groeit, is gebaseerd op een aantal oudere studies die inmiddels
in twijfel wordt getrokken. Zo zijn kinderen met slechts gendervariant gedrag door
de onderzoekers mogelijk ten onrechte als genderdysfoor bestempeld. Verder gingen
sommige kinderen die in eerste instantie over hun genderdysforie heen gegroeid leken
te zijn, op latere leeftijd alsnog in transitie. De 'sociale-besmettingstheorie' was
gebaseerd op de perceptie van ouders, en is inmiddels ontkracht door statistisch onderzoek.
