Een pleegpapa vraagt me of ik eens een blog kan schrijven over een allemansvriendje
dat steeds pleaset. Hij vertelt dat zijn pleegdochter van 6 jaar vaak obsessief bezig
is om de aandacht van mensen buiten het gezin te krijgen. Het kind voelt zich vaak
angstig maar laat dat alleen aan haar pleegouders zien. In het bijzijn van anderen
is ze een extreme pleaser die er alles aan doet om leuk, lief en aardig gevonden te
worden.
Uit zelfliefde leerde ik neen zeggen tegen anderen en ja tegen mezelf en mijn hart.
Vroeger pleasede ik altijd en iedereen en voelde me helemaal leeg door hard te werken.
Nu voel ik liefde voor mezelf en ervaar keer op keer wat onvoorwaardelijke liefde
is. Ik ben trots op mezelf.
Okay, je hebt de situaties waarin jij pleaset opgeschreven. Nu ga je er eens lekker
voor zitten en deze situaties nog eens nalezen. Schrijf er vervolgens bij wat er was
gebeurd als je niet had gepleased. Stel dat je eerder je grens had aangegeven, stel
dat je "nee" had gezegd, stel dat je iemand anders had voorgedragen of iets had gepland
op het moment dat het jou uitkomt.
Suzan zegt: "Mijn meest hechte vrienden kennen mij als een 'gevolgmens'. Ik handel
naar wat zij aanbieden. Ik please en loop constant achter de feiten aan. Ik haal mezelf
omlaag, geef anderen macht en dat levert ook wel eens conflicten op. Ik wil het nu
over een ander boeg gooien en de baas worden over mijn eigen vriendschappen en mezelf.
Kortom, hoe zorg ik ervoor dat ik niet langer de 'underdog' ben?"
Vriendschap is een uitvergroting van de rest van ons leven. Als je merkt dat je in
je vriendschappen nogal de neiging hebt om te pleasen – je te conformeren naar wat
anderen vragen of verwachten – is de kans groot dat je dit ook doet in je werk, je
relatie of in andere sociale situaties.
