Marijn van der Gaag, cao-onderhandelaar van de FNV, mailt desgevraagd een voorbeeld
van een slooprooster aan NRC. Maandag begint je dienst om 5.00 uur's ochtends, dinsdag
om 7.00 uur, woensdag om 9.00 uur. Donderdag draai je een gebroken dienst: drie uur
in de ochtendspits, vier uur rust, vier uur avondspits. Vrijdag rijd je de late dienst,
van 16.00 uur tot middernacht. En dan de maandag erop: weer vroeg, vanaf 5.00 uur.
„Doe een paar van deze weekjes en je bent helemaal op", zegt Van der Gaag.
Er dient geld beschikbaar te worden gesteld voor goed en toegankelijk openbaar vervoer.
Nuttige werkgelegenheid, die ook nog eens goed is voor het milieu, klimaat en platteland
dat meer een meer verstoken blijft van goed ov. Maar dan wel zonder slooproosters
als gevolg van de flexibilisering, waardoor een normaal sociaal leven niet meer mogelijk
is en de plaspauze er regelmatig bij inschiet.
'Slooproosters' noemen buschauffeurs ze, de onregelmatige dienstroosters die ze steeds
vaker moeten rijden. Vroege én late diensten in een week, krappe rijtijden en weinig
rust, slechts 15 minuten om je avondeten te nuttigen.
Het loonbod is op zich prima, het gaat vooral om hoge werkdruk en 'slooproosters'
wegens tekort aan personeel. Ziekteverzuim is bijna 20%. Dat is idd extreem hoog,
20%. Maar niet uniek voor deze sector. En ja, werkdruk cq slooproosters kunnen wel
een breekpunt zijn. Maar om nu een half land stil te leggen?
