Media zijn terughoudend 'voorop' te lopen met taalgebruik en vinden bovendien dat
'hen' taalkundige problemen oplevert, die 'they' in het Engels niet heeft. 'Die' heeft
daardoor „een grote kans van slagen", schreef de Volkskrant, „want dan klopt het grammaticaal
tenminste weer". Ook Trouw wijdde een artikel aan genderneutrale aanspreekvormen,
nadat de International Booker Prize dit jaar naar Marieke Lucas Rijneveld ging. Rijneveld
laat zich in het Engels als they aanduiden maar in Nederlands nog met zij, bij gebrek
aan een betere aanduiding voor „de tussenmens", schreef ze in Trouw.
Wat betreft alternatieven haalt Ronald Heesbeen uit Vlijmen Marieke Lucas Rijneveld
aan, die zei: „Het is jammer en soms pijnlijk dat we in de Nederlandse taal nog geen
ander voornaamwoord hebben gevonden voor de tussenmens. In de Engelse taal zijn ze
heel secuur met 'they' of 'them'." De Nederlandse meervoudsvorm 'hen' vindt Heesbeen
echter ongelukkig, „een hen is immers een vrouwelijke kip".
'Als het anders in elkaar zit, vindt de omgeving het prettig om te weten waar het
naartoe gaat. Van man naar vrouw of van vrouw naar man. Maar als je die duidelijkheid
niet biedt, als je zegt: ik Toch duiken in het boek allerlei termen op. Derde sekse,
tussenmens, mevreer, female faggot, hzij, in-between- man, androgyn - iedereen lijkt
zichzelf anders te benoemen. Tim en Daniël hebben geen woord waarmee ze zichzelf aanduiden.
Daniël: 'In Trans Gender Warriors staat een leuke lijst met antwoorden die je kunt
geven als ze je vragen: ben je een jongen of een meisje? Ja. Inderdaad. Of: nee. Het
is net hoe mijn pet staat wat ik zeg. Als je tante het vraagt, zeg je wat anders dan
wanneer een voorbijganger het over straat gilt. Ik kan niet in één woord samenvatten
wat ik ben. Voor de gein zeg ik dan wel mijn voornaam.'
