kunstopvatting of wereldbeeld waarin imperfectie en vergankelijkheid centraal staan
Wabi-sabi…
is een kunstopvatting
[Grondslag]
vindt zijn oorsprong in het zenboeddhisme
[Plaats van herkomst]
is afkomstig uit Japan
[Onstoffelijke inhoud]
is een kunstopvatting waarin imperfectie en vergankelijkheid centraal staan
[Toepassingsgebied of bereik]
komt tot uiting in allerlei kunstvormen maar ook binnen andere contexten, bv. in iemands
interieur of een andere leefomgeving
Wabi-sabi is in feite een andere zienswijze op perfectie. Een prachtige tak die je
vindt in het bos, een stoeltje dat al jaren in de familie is. Ze zijn mooier en authentieker
doordat ze zichtbaar de tand des tijds doorstaan hebben. Ze hebben emotionele waarde.
Het zijn artikelen die glans krijgen, juist omdat ze ouder zijn en juist vanwege hun
gebreken en kleine barstjes. Ze zijn gebroken, gerepareerd, intiem, onregelmatig.
Vaak worden objecten gemaakt van aardse materialen, ze staan dicht bij de natuur.
Niets is eeuwig. Niets is af. Niets is perfect. Zo zou je de kern van het Japanse
begrip wabi-sabi kort kunnen omschrijven. In zijn puurste vorm leert het je iets over
de schoonheid van imperfectie, maar het kan nog veel meer zijn dan dat. Wabi-sabi
maakt het leven lichter.
Naast dat het een levensfilosofie is, zie je de doorvertalingen van Wabi Sabi veel
terug in kunst, design en literatuur. Denk aan asymmetrische patronen, het minimalisme,
soberheid en werken met verschillende structuren en vormen. Wabi Sabi kent een grote
voorliefde voor de natuur en haar bijbehorende processen zoals ouder worden.
Wat de smaak umami is in de keuken, is wabi-sabi voor de leer van wat we mooi vinden:
een woord voor iets wat je aanvoelt, maar lastig kunt omschrijven. Als je wabi-sabi
echt wilt begrijpen, is het misschien beter om aan een beeld te denken. Denk aan een
moment vlak voor zonsopgang. Een stil bosvennetje, met een spiegelglad wateroppervlak,
alles is perfect in evenwicht – en dan een kikkertje dat erin springt. Plons!
