wappie

U denkt misschien: logisch dat de wappie een wap is geworden, net zoals er naast een gekkie, moppie en pappie ook sprake is van een gek, een mop en een pa(p). Maar in het geval van wappie ligt het iets complexer. Anders dan gekkie, moppie en pappie, die (informele) verkleinvormen zijn van gek, mop en pap, is het woord wappie in de jaren negentig van de vorig eeuw zijn loopbaan in het Nederlands niet begonnen als de verkleinvorm van een zelfstandig naamwoord, maar als bijvoeglijk naamwoord, zoals in 'hij is wappie' (stoned) of 'hij is (helemaal) wappie' (niet goed snik).

Ik ben een wappie geweest, in de tijd dat het nog niet hip was. Ik snap inmiddels waarom. Als gevoelig mens is de reguliere gezondheidszorg een ingewikkelde plek.

De Holocaust wordt gegijzeld door wappies, egoïstische buurtbewoners, mensen die weer eens even hun zegje willen doen over het conflict tussen Israël en de Palestijnen. De Holocaust wordt altijd vergeleken met allerlei andere zaken. Wellicht dat een bezoekje aan het namenmonument sommige mensen een beetje broodnodig historisch besef kan bijbrengen als ze die oneindige lange lijst met namen voor zich zien en dan zich proberen voor te stellen dat het zou kunnen gaan om hun oma, opa, oudtante, de achterneef van hun oma, kortom: praktisch hun hele familie. Of zou dat te moeilijk zijn om mee te dealen?