wildbraken


wildbraken 1.0

Betekenis

braken op straat; braken in het wild; overgeven in het wild

Wildbraken…

is braken; is een handeling

  • [Plaats] is braken in het wild; is braken op straat

    Hoofdsemagram: braken


    Over het woord

    Aard herkomst inheems woord
    Vroegste datering 2014
    Benoemingsmotief Wildbraken is gevormd naar analogie van wildplassen en wildpoepen.
    Vorm Afbreking
    Infinitief wildbraken wild.bra.ken
    Tegenwoordig deelwoord wildbrakend wild.bra.kend
    Aantal lettergrepen 3
    Hoofdklemtoon 1ste lettergreep
    Fonetische schrijfwijze [ *w ɪ l t . 'b r aː . k ə n ]
    Type werkwoord
    Functie zelfstandig werkwoord
    Syntactische subklasse onovergankelijk
    Vervoeging regelmatig/zwak
    Hulpwerkwoord voltooide tijden hebben ( Uitsluitend in de infinitief en als voltooid en tegenwoordig deelwoord aangetroffen.)
    Type samenstelling
    Linkerlid wild
    Linkerlidtype bijvoeglijk naamwoord
    Rechterlid braken
    Rechterlidtype werkwoord (infinitief)
    Tussenklank geen

    Het woord in gebruik

    Hyperoniem braken

    Politie Ede geeft boete voor 'wildbraken'. De politie in Ede heeft zondagochtend iemand een boete gegeven voor braken op straat [...]. Volgens de agent, die de boete samen met een collega gaf, is overgeven strafbaar omdat het gaat om "een natuurlijke behoefte doen buiten de daarvoor bestemde plaats". Dat laat de agent op Twitter weten. Braken op straat is zodoende net zoals wildplassen verboden. Op wildplassen en -poepen staat een boete van 140 euro. Het is onbekend of dit ook de hoogte was van de boete die de wildbraker kreeg.

    Nu.nl,
    Tijd neologisme