vorm van spiritualiteit waarin iemand zelf uit verschillende tradities selecteert
wat voor hem of haar interessant is en zich niet richt op het verhevene of het bovennatuurlijke,
maar bekijkt wat bij hem of haar past; spiritualiteit waarbij iemand dicht bij zichzelf
zingeving zoekt; individuele spiritualiteit
Zelfspiritualiteit…
is spiritualiteit
[Onstoffelijke inhoud]
is een vorm van spiritualiteit waarin iemand zelf uit verschillende tradities selecteert
wat voor hem of haar interessant is en zich niet richt op het verhevene of het bovennatuurlijke,
maar bekijkt wat bij hem of haar past; is spiritualiteit waarbij iemand dicht bij
zichzelf zingeving zoekt
Vergeet de secularisatie, we doen aan 'zelfspiritualiteit'. De moderne spiritueel
is individualist en selecteert uit verschillende tradities.
Zingeving zoek je niet in het verhevene en het bovennatuurlijke, maar dicht bij jezelf.
'Zelfspiritualiteit', noemt het SCP dat. Het is lang niet alleen populair bij mensen
die zich regelmatig met wierook terugtrekken om te mediteren. Maar liefst negen op
de tien Nederlanders voelt zich 'op zijn minst enigszins' thuis bij zelfspiritualiteit.
De groep die zich spiritueel noemt, is nu even groot als de groep die zich religieus
noemt: ruim 40 procent. Ontkerkelijking betekent dus niet dat Nederlanders nergens
meer in geloven.
Ideeën over het belang van authenticiteit en trouw aan het zelf vormen namelijk het
meest kenmerkende uitgangspunt van New Age [...]. Seculier-humanistische ideeën over
het zelf gaan in de praktijk dan ook betrekkelijk vloeiend over in het centrale New
Age-leerstuk van de zelfspiritualiteit, dat erop neerkomt dat 'the person is, in essence,
spiritual'.
