Zo'n twee jaar gelden maakte de toenmalige Duitse SPD-voorzitter Müntefering de beroemde
vergelijking tussen zwerfkapitalisten en locusts, oftewel sprinkhaanzwermen. Zijn
stelling was dat private equity- en hedgefondsen (in dit artikel zwerfkapitalisten
genoemd) als een plaag op bedrijven neerstrijken, alles kaalvreten en daarna verdergaan
naar het volgende slachtoffer.
De mogelijkheid bestaat dat Ahold van de beurs verdwijnt, nu het voedselgroothandel
US Foodservice in de uitverkoop doet. Brutale zwerfkapitalisten (hedgefondsen) deinzen
tegenwoordig niet terug voor miljardenovernames van hele bedrijven. Geld hoeft geen
probleem te zijn.
Ongeduldige Britse en Amerikaanse geldbeheerders voeren de druk op Nederlandse bedrijven
op. Ze willen geld zien. Ze hebben 't geld. Ze hebben 't jachtinstinct. En ze hebben
't tij mee. Amerikaanse en Britse zwerfkapitalisten, die over de wereld struinen op
zoek naar snel rendement, bonken op de deur. Nederland heeft hen wat te bieden. Bedrijven
hebben de luiken open gegooid. Meer transparantie. Meer macht voor aandeelhouders.
Meer Angelsaksische verhoudingen. Topmanagers geven beleggerswensen de voorrang.
Er is een groot verschil tussen een durfkapitalist die zijn geld steekt in een bedrijf
met veel risico en, in de woorden van de FNV, zwerfkapitalisten die bedrijven opkopen
om die te slopen en zo op de korte termijn heel veel winst te maken. Dat is economisch
gezien onproductief. Veel mensen nemen aanstoot aan de economische schade door het
slopen van zwerfkapitalisten. De FNV heeft een zevenpuntenplan bedacht om de zwerfkapitalisten
aan te pakken. Is de minister bereid om dit plan over te nemen en om werk te maken
van het bestrijden van de zwerfkapitalisten?