Een groene A is supergezond, een rode E heel slecht. Die score wordt berekend via
een ingewikkeld algoritme, maar het komt erop neer dat gezonde ingrediënten punten
krijgen en ongezonde strafpunten. Na wat optellen en aftrekken krijg je dan een score.
Nu blijkt dat lang niet altijd het gewenste resultaat op te leveren. Producten die
door het Voedingscentrum worden aanbevolen, krijgen opeens een lage score en voedsel
dat buiten de schijf van vijf valt kan opeens een A krijgen. Ook hier ligt healthwashing
op de loer. Als een producent het algoritme begrijpt, kan hij zijn receptuur zo veranderen
dat hij een hogere score krijgt. Bijvoorbeeld door (voor het product overbodige) vitamines
en vezels toe te voegen.
'Organisch' betekent in het Nederlands echt iets anders dan het Engelse 'organic'
en heeft niks te maken met duurzaam. Fabrikanten benadrukken soms één groen aspect
van een verder niet zo duurzaam product, zoals reinigingsmiddelen waarvan de verpakkingen
'10% lichter' zijn. Of een bedrijf vijzelt zijn imago op door één duurzaam product
in het assortiment op te nemen, zoals een groot energiebedrijf dat een 'groene stroom'-product
heeft en intussen kolencentrales bouwt. Ook 'gezond' en 'ambachtelijk' worden in de
strijd gegooid. Je wordt nog steeds dik van biologische chips: bijna 'healthwashing'.
Genieten van snoep en lekker snacks? Daar is natuurlijk niks mis mee. Wel is het fijn
om te weten of een product daadwerkelijk zo gezond is als het lijkt. Al helemaal wanneer
je bewust voor een gezond product wil gaan. Hoe veel gezondheidsclaims een product
ook heeft, check altijd de hele ingrediëntenlijst en voedingswaarde. Healthwashing?
Daar trap jij echt niet meer in!
